Duitsland

De treinreis door Duitsland gaat voorspoedig en is reuze saai. Ik heb weinig slaap gehad en ben omringd met Duitse forensen. Vanaf Dusseldorf ga ik met de Ice verder richting Frankfurt, dat schiet tenminste op, ik zie snelheden van 260 km worden aangeven. Het vliegveld in Frankfurt is overzichtelijk en goed ingericht. De gates naar de vliegtuigen zijn goed aangegeven. Volgende keer wel even het flesje water aangeven, die in de tas zit. Een strenge mevouwen douanier spreekt mij verwanend aan. "Der collega hat gefragt ob Sie fluchigkeiten bei ihnen hatten. Und Sie haben nein gesagt." "Sie haben ja recht frau ubersturmbahnfurerin." Dat laaste heb ik maar even niet gezegd. Alleen nog even vriendelijk worden betast door een grote meneren douanier en ik mag door.

Het inchecken bij de Poolse balie gaat snel, met een shutlebus worden we naar het vliegtuig gebracht. Het vleigtuig is een klein exemplaar en volledig volgeboekt. Tijdens de vlucht neemt mijn vermoeidheid de overhand en ik slaap het overgrote gedeelte. Aan het eind vlak voor de landing maak ik nog een praatje met een Russische finalist die voor werk in Frankfurt is geweest.