Terug

Na twee weken Oekraïne kan ik alleen maar zeggen dat het mijn leven heeft verrijkt. Het land heeft een zeer bewogen historie. En vooral de Sovjettijd heeft het land erg geraakt. Op het gebied van infrastructuur en bebouwing zijn er nogal wat slagen te maken. Maar ook economisch is er nog veel mis met het land. De verschillen in welstand zijn gigantisch. Vooral de ouderen en gepensioneerde kunnen amper rondkomen van hun inkomsten. Medische hulp wordt daarin tegen steeds duurder en alleen nog te betalen voor de rijkste. En ondertussen gaat de strijd in het oosten onvermoeibaar voort. Voeren de grootmachten een bittere economische strijd uit over de ruggen van de bevolking. Gisteren is de overheid van Kiev begonnen met het schoonmaken van Maidan, wat er weer voor heeft gezorgd dat ook de onrusten in de hoofdstad weer zijn toegenomen. Mijn host en vriendin in Kiev, Lyuba woont gelukkig in een buitenwijk. Ze schrijft dat er veel zwarte rook in de binnenstad te zien was. Dat de metro in het centrum buiten werking was en dat er toch een aantal gewonden naar het ziekenhuis zijn gebracht. Het gaat jaren duren voordat het land economisch stabiel structuur gaat krijgen. En toch wil ik iedereen aanraden om het land en haar bevolking te bezoeken. Ik weet voor mij dat ik er prachtige vriendschappen aan heb overgehouden. Mijn dank gaat uit naar de mensen die ik heb ontmoet in dit prachte land. Zo was daar Svetlana, die ik drie keer op drie verschillende tijden op drie verschillende plaatsen in Kiev ben tegengekomen. Hoe bizar is dat? Paul en zijn vrouw, die mij de mooie Karpaten hebben laten zien. Sjamaan en alle mensen in het kamp, die meer deden aan alcoholische rituelen dan sjamanistische. Anton en zijn bunch getatoeëerde vrienden waarmee ik maar een half uur in de auto heb gezeten maar het leek wel een week. Natascha de vriendin van Lyuba die speciaal voor mij langs kwam om de deur van Lyuba haar appartement te openen. Maar natuurlijk Lyuba ze heeft mij met veel raad en daad bijgestaan tijdens mijn verblijf in dit schone land. Ik hoop haar nog lang te mogen kennen ze is waarlijk een vriendin voor het leven. Dank, jullie voor jullie reacties en het lezen van mijn verhaal.